No marco do Día das Letras Galegas, a Biblioteca organiza unha xornada adicada á poesía. Os alumnos de 1º e 2º da ESO son, neste caso, os protagonistas. Ofelia López, Gloria David e Santi Del Moral do
grupo Alalá nos visitan para lernos algúns traballos e interactuar cos alumnos. Eles lerán poemas dalgúns membros deste grupo que non van poder estar con nós como Anibal Ánxel ou Gema Bermúdez e incluso de Xosé María Álvarez Blázquez, a quen todos os galegos lle rendimos homenaxe este ano.
Brais, Iria, Cristina, Alba, Julia, Noemí, son os nomes dalgúns alumnos que colaborarán nesta actividade. Uns lendo poemas, outras interpretando pezas musicales con piano, violín ou saxo entre os momentos das lecturas.
O 2007 Fran Alonso elaboraba cinco motivos para ler poesía, que nós queremos reproducir aquí.
1 A poesía non morde, non fai dano e, aínda que haxa quen pense o
contrario, non é aburrida, nin romanticona, nin cursi, nin difícil. E hai moitos tipos de poesía para que elixamos.
2 A poesía serve para ler, cantar, berrar, recitar, rapear, musicar, declararse,
rebelarse contra o mundo ou únicamente para falar suave á orella. Tamén é un
somnífero para durmir ben, unha pastilla sen química que mellora a saúde e o
benestar, e relaxa as persoas. E serve,sobre todo,para explicar as razóns e as emocións que non veñen no diccionario.
3 Os poemas son como caixas de ferramentas, valen para todo: para sentilos,
manosealos, lelos, cheiralos, gardalos nun armario, ensucialos, para ligar, para poñelos enriba da cabeza, penduralos na parede, limpalos, recortalos, reescribilos, merendalos nun bocadillo de papel, ordenalos, metelos na neveira e lelos coa cabeza máis fría, ou deixalos sobre a cama para devoralos á noite, clandestinamente, cando todos se deitaron. Ademais, a poesía cura enfermidades como a impaciencia, os nervios, os pés planos, os enfados, a dor de cabeza, as feridas imprevistas, as dores de amor, as indixestións, a ansiedade e algunhas gripes.
4 A poesía está nas cousas que nos rodean a diario, na música, na amizade,
no supermercado, na risa, na moto, no váter, na esperanza, na rutina, nas cousas persoais, no calexón sen saída, no mar contaminado, na tristura, no teu barrio ,no ceo cuberto, no ordenador, nun berro, na paisaxe, na conversa e nas rúas. Onde ti queiras.
5 O importante da poesía non é obsesionarse con descifrala senón saber gózala, sentila e intuíla. Na poesía reconforta sentir o seu ritmo, a súa música, a súa sonoridade,os xogos de palabras que por veces nos deslumbran, as imaxes
fascinantes que nos ofrece. E tamén os seus enigmas. Poetizarse. En definitiva, facer da poesía un pracer.
