sábado, 14 de mayo de 2011
Encontro co Grupo Poético Alalá
A actividade completouse cunha actuación musical a cargo de dous alumnos de 1º de Bacharelato: César Infante ao piano e Iago Foxo co clarinete.
Míranme os espellos caer as bágoas
e calan
os pasos ecoan lenemente nas paredes
e non paran
a noite non ten diferencia do día
e amargúllame
no sotelar das horas envenenadas
Míranme os espellos de novo
rompen o silencio
todo gris, todo morno, todo transitorio.
Ofelia López Bermúdez
Mans que berran pedindo axuda,
ollos que din de medo o fame,
berros secos en bocas mudas...
A carón da esperanza sentárame.
***
Ó collela, a lúa,
escachóuseme nas mans;
espalláronse os anacos
polo ceo, pola terra
e polo mar.
Santi Del Moral
Dóeme este feitizo
que te estampa en cada rostro;
esta vontade allea
que te busca en cada esquina.
Dóeme este delirio
que te chama e te suspira;
este desexo inquedo,
esta caricia reprimida.
Dóeme este baleiro
que o meu corpo non entende,
a túa pel espida
nunha imaxe ausente;
esta entrega louca
se é dar somente.
Dóeme estar sen ti
e estar contigo sempre.
Gloria David
Publicado por
Chus ProfedeLengua
en
13:34
3
comentarios
jueves, 4 de junio de 2009
As Pontes non sempre foi o que é
Aos das Pontes gústanos atopar de cando en vez cousas tan preciosas coma as que conta Otero Pedrayo neste libro ilustrado por Vicente Risco e digo isto porque, sen dúbida, a nosa non é a vila máis fermosa de Galiza; o seu carácter industrial, o feito de ser unha encrucillada,... non fan dela a mellor das vilas, pero é a nosa vila e nos sentimos orgullosos de ter nacido nela e de ser parte da súa historia, unha historia que por outra parte abrangue ata a prehistoria.
Pois ben, aquí vos traio unha obra que podedes atopar na nosa biblioteca, publicada alá polo ano 1929 cando Otero Pedrayo e Vicente Risco xunta a Ben-Cho-Shey, fixeron un camiño dende Ourense ate San Andrés de Teixido para coñecer en detalle o país e así poder integrar a súa bagaxe cultural no ámbito xeografico, económico, paisaxistico,...reivindicando dalgunha maneira o noso patrimonio cultural. Neste itinerario pasaron por aquí e veredes o que dín das Pontes de principios do século XX. Deixemos falara D. Ramón, na súa lingua, unha lingua que ás veces, esixe do lector un esforzo, pero ben merece a pena.
"SEÑORES D´APASEO
Piñeirales. Pechos, mestos, armoñosos. Ouro verdecente da serán. A cada volta da carreteira vaise redondeando pra nós a conca das Pontes. Roca e piñeiros. Un grande golfo de piñeirás aberto no cerne das montanas. Un escuro verdecer e mancholas de casas brancas. Outras mancholas brancas e recendentes âs táboas de pino. Os ollos feridos e deslombrados de choutar pol-as serras, de brincar cotas, de fixar lonxanos paralelos históricos durme no arreconchego d´iste val. O Eume eiquí tamén folga un pouquiño: un descanso d´heroe na tarde ô pé dos arboredos. Terra de dólmenes e de encantamentos. Cruce de camiños axexado por outas penedías esgrevias. O Caxado racha a armonía da serán como un berro. Con todo Pontes é un val de montana. Non ten apesares dos piñeiros isa priguiza da veiramar. Priguiza dificultosa de dicir. Casas brancas, ponte, río, noite de sábado, nova espranza pr´o día seguinte. E se non se pode dubidar da seriedade da vila: eiquí inda lonxe chegan señores d´apaseio. Ouservámolos con grande curiosidade. Ben mantidos, importantes, paso dixestivo. Hai unha ximnástica burguesa ben século dazanove pra pasear pol-as carreteiras. Con todo istes señores non me parecen ser da vila. Levan gabás desmasiado â moda. Que pracer pra un veraneante poder dicir chegado o outono:"el día...de Julio salíamos de paseo, a las tardes en Puentes de García Rodríguez y teníamos que llevar gabán". Sospeitamos chegar a unha vila de oxixenación. A cada volta da estrada precísanse augas batidas entr´os piñeirás; hai cortinas de piñeiros que figuran encobrir a surpresa do val ullán. Logo as primeiras casas, as primeiras aceras, dúas pontes paralelas e unha cruz de estradas."
Se vos interesa todavía queda máis sobre a nosa vila, cousas ben interesantes como cando dí: "Casas de artesanos vilegos. As estradas novas criaron a outra vila: perpiñaos, galerías, tendas, acacias de bola, cafés, praza con bancos, despacho dos boletíns...Luminosa, espallada, c´a presencia custante dos piñeirás dá unha impresión hixiénica, aseptica..."
Anímovos a ler esta obra por moitas razóns, algunhas delas quedan aí argumentadas polo propio texto.
Publicado por
Endora
en
22:59
0
comentarios
Etiquetas: As Pontes, Ramón Otero Pedrayo, Vicente Risco
domingo, 25 de mayo de 2008
Un libro moi especial

O libro titúlase Alende . Todos podemos disfrutar del pois ainda que os protagonistas son uns nenos de dez anos que viven unhas aventuras dentro da súa cotidianeidade nas Pontes dos anos 60, os maiores tamén sentimos o reflexo da nosa lembranza en cada unha das súas líneas.
O libro recibiu o recoñecemento do seu valor no II Premio de Literatura Infantil e Xuvenil "Pura e Dora Vázquez" e foi publicado pola Deputación de Ourense no ano 2005.

Queremos agradecer as xestións feitas polo seu irmán Antonio, profe de Bioloxía, que todos coñecedes, na procura deste obxectivo e tamén a súa colaboración desinteresada nas actividades desenvolvidas pola Biblioteca ao longo de todo curso.
Publicado por
Endora
en
19:25
0
comentarios
Etiquetas: As Pontes, Cabaleiro, ilustracións, Jacobo Muñíz López, literatura
jueves, 3 de abril de 2008
Nova revista de estudos históricos de As Pontes
Nese senso, o venres día 28 de marzo, presentaron na Biblioteca Municipal a súa revista que leva o nome de Revista de Estudos Históricos Locais, que xa podedes mercar nas librerias da vila pero que tamén podedes consultar na nosa Biblioteca na sección adicada a As Pontes.
Estiveron presentes neste acto persoas ligadas á revista como Francisco Xabier Martínez Prieto, Xosé María López Ferro e outros convidados como Carlos de Castro que viña a auspiciar o nacemento da nova publicación dende Cátedra, a revista onde el publica as súas investigacións como historiador e onde o teñen feito con anterioridade membros da asociación local . Tamen X.Carlos Breixo Rodríguez animou aos membros da asociación a seguir adiante e falou moi de camiño da súa contribución á revista cun artígo explicando a construcción de A Ponte dos Ferros .
Publicado por
Endora
en
13:56
0
comentarios
Etiquetas: As Pontes, estudos históricos, local, revista